چگونه در جمع صحبت کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - بلند صحبت کردن در جمع، یکی از راه‌های کسب احترام و قرار گرفتن در معرض دید دیگران در مدرسه یا محل کار است. با این حال، گاهی ممکن است احساس کنید چیز جدیدی برای گفتن یا شرکت در مکالمه ندارید. با طرح سوال و بیان نکاتی که دیگران می‌گویند، وارد بحث شوید. یک هدف تعیین کنید تا بلندتر صحبت کند و حتی آنچه را که می‌خواهید بیان کنید را در ذهن‌تان آماده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید که نحوه صحبت شما در یک جلسه به نوع جلسه بستگی خواهد داشت، مانند اینکه این یک بحث آزاد است که در آن هر کسی می‌تواند وارد آن شود یا اگر شما باید دست خود را بلند کنید و منتظر نوبت خود باشید. مثل همیشه آرامش خود را حفظ کنید تا احساس آمادگی بیشتری کنید.

 

داشتن برخی ایده‌های از قبل برنامه ریزی شده در مورد آنچه می‌خواهید صحبت کنید، می‌تواند به شما کمک کند هنگام صحبت در یک جلسه از اعتماد به نفس بیشتری برخوردار شوید. برای سوالاتی که می‌توانید بپرسید یا ایده‌هایی که می‌توانید در جلسه ارائه دهید، چند ایده را یادداشت کنید. هنگامی که آماده صحبت هستید، از این یادداشت‌ها برای راهنمایی استفاده کنید.

 

اگر می‌خواهید بلند و مقتدرانه صحبت کنید، سعی کنید اولین کسی باشید که صحبت را شروع می‌کند. ابتدا صحبت کردن به این معنی است که وقت کمتری برای سانسور کردن خود یا شک کردن به خودتان را دارید. نکته‌ای را برای شروع بیان کنید و به جای تاخیر در اظهارنظرهای خود، بحث را آغاز کنید.
•    مثلا بگویید: «من می‌خواهم بحث را با ارائه ایده‌های خود شروع کنم.»

 

برای بیان چیزی با اعتماد به نفس، نیازی به فریاد زدن روی مردم نیست. فقط کافی است کلمات خود را معنی‌دار کنید. حتی اگر احساس اعتماد به نفس نمی‌کنید، اعتماد به‌نفس را در آنچه می‌گویید و نحوه بیان آن نشان دهید. واضح صحبت کنید و سعی کنید از تکه‌کلام‌هایی مانند «امم» یا «مثلا» پرهیز کنید.
•    کلمات یا ایده‌های خود را با گفتن «نمی دانم اما ...» یا «این احمقانه است، اما ...» به حداقل نرسانید. حتی اگر احساس می‌کنید دودل هستید، آن را نشان ندهید.

 

به آنچه در جلسه می‌توانید به طور خاص مرتبط یا سهیم باشید، بیاندیشید. شاید شما کوچکتر از سایرین باشید، اما می‌توانید درباره بازارها یا چشم اندازهای بزرگسالان نظر دهید. به این فکر کنید که چه دیدگاه منحصر به فردی دارید، سپس آن را به اشتراک بگذارید.
•    ممکن است شما از خانواده، هویت قومی یا تحصیلات متفاوتی نسبت به اطرافیان خود برخوردار باشید. برای افزودن دیدگاه جدید از این موارد به نفع خود استفاده کنید.

 

برای اطمینان از اینکه مردم شما را درک می‌کنند یا صدای شما را می‌شنوند، نیازی به غوغا کردن نیست. روی صحبت کردن واضح و با کلمات کمتر تمرکز کنید. صحبت‌های خود را به یاد ماندنی کنید، نه وقت گیر و حوصله سربرنده. کمی زمان بگذارید تا افکار و عقاید خود را تدوین کنید، سپس آن را به روشی روشن و موثر بیان کنید.
•    به عنوان مثال، از جملات پرکننده مانند «من فکر می‌کنم ...» یا «من یک ایده دارم ...» صرف نظر کنید و مستقیماً به سراغ موضوع بروید.

هنگامی که می‌خواهید در یک جلسه صحبت کنید نیازی است که حرف‌های خاص یا شگفت‌انگیز بزنید. می‌توانید حرف‌های کسی را تایید کنید یا به او بگویید که ایده او را دوست دارید. همه دوست دارند احساس کنند که درک شده و تحسین می‌شوند، بنابراین ممکن است نظر شما به جریان پیدا کردن مکالمه کمک کند.
•    به عنوان مثال، بگویید: «من حرف‌های شما را خیلی دوست دارم» یا، «من فکر می‌کنم این ایده خوبی است و ما باید روی آن کار کنیم»

 

با سوال کردن درباره موارد نامشخص صحبت خود را شروع کنید. می‌توانید از کسی بخواهید ایده خود را گسترش دهد یا آن را به جهت دیگری ببرد. سوالات همچنین می‌توانند به کمک بیشتر در درک موضوع کمک کنند. پرسیدن سوال شما را درگیر در بحث می‌کند.
•    مثلا بگویید: «آیا می‌توانید صحبت خود را واضح‌تر بیان کنید؟" یا، «منظورتان از این حرف چیست؟»

یادداشت برداری در حین جلسه می‌تواند به شما کمک کند تا ایده‌هایی را در مورد نحوه‌ی صحبت کردن بیابید و همچنین می‌تواند به شما کمک کند تا اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. یادداشت‌برداری همچنین نشان می‌دهد که در بحث شرکت دارید، حتی اگر صحبت نمی‌کنید. همچنین به راحتی می‌توانید آنچه را که در طول جلسه گفته شد، یادآوری کنید.

 

اگر می‌خواهید در جلسه صحبت کنید، اما به نظر می‌رسد که حرفی برای گفتن ندارید، هدف خود را برای صحبت تعیین کنید. به عنوان مثال، سعی کنید حداقل در هر جلسه یک بار صحبت کنید، یا هر هفته یک بار نظر دهید. منتظر مکث باشید و سپس شروع به صحبت کنید. ممکن است در ابتدا احساس عجیبی داشته باشید، اما به خودتان فرصت دهید تا خود را با شرایط وفق دهید. به زودی، با شنیدن صدای خود احساس راحتی بیشتری خواهید کرد.

اگر به پایین نگاه می‌کنید و ارتباط چشمی برقرار نمی‌کنید، روی‌تان را برمی‌گردانید، با یادداشت‌های خود مشغول می‌شوید یا عصبی به نظر می‌رسید، ممکن است مردم شما را جدی نگیرند. از دستان خود به جای اینکه آنها را در جیب خود نگه دارید یا مدام آن را حرکت دهید، برای اشاره استفاده کنید. اگر ایستاده‌اید، پاها را صاف قرار دهید و کمی باز کنید به‌طوری که پاها در راستای باسن باشد. این نشان می‌دهد که شما اعتماد به نفس دارید و از گفتگو استفاده می‌کنید.
•    حتی اگر احساس اعتماد به نفس نمی‌کنید، حالت بدن می‌تواند برعکس آن را نشان دهید.

 

بالا بردن دست آسان‌ترین راه برای پیوستن به مکالمه است، مهم نیست که به چه نحوی باشد. اگر می‌خواهید بدانید چه موقع بلند صحبت کنید، دست خود را بلند کنید. این به دیگران نشان می‌دهد که شما می‌خواهید صحبت کنید و در بحث مشارکت کنید. به خصوص اگر کسی در حال حاضر صحبت می‌کند و می‌خواهید در مورد سخن او نظر دهید یا به صحبت او بیافزایید. به طور خلاصه دست خود را بلند کنید تا نشان دهد می‌خواهید سوالی بپرسید یا چیزی را به بحث اضافه کنید.
•    برای اطمینان از اینکه دیده شده‌اید، دست خود را بالا آورده و با کسی تماس چشمی برقرار کنید.

 

اگر کسی نکته‌ای را مطرح کرد که نیاز به تحقیق یا اقدام بیشتری دارد، صحبت کنید و پیشنهاد دهید که شما آن را پیگیری می‌کنید. اگر برای جلسه بعدی باید موضوعی مطرح شود، در مورد آن مطالعه کنید. این می‌تواند به شما فرصت دهد تا برای صحبت بیشتر آماده شوید و همچنین شما را برای شرکت در جلسه بعدی ترغیب می‌کند.
•    پیشنهاد دهید که کارهای پیگیری را انجام می‌دهید و در جلسه بعدی ارائه می‌دهید. به این ترتیب می‌توانید آماده باشید و مطالبی را به صورت اسلایدی یا جزوه‌هایی همراه داشته باشید.

برخی از موضوعات یا ایده‌ها را برای ارائه در جلسه خود آماده کنید. یادداشت‌برداری برخی یادداشت‌ها به شما کمک می‌کند تا بدانید چه می‌خواهید بگویید. یک دفترچه به همراه داشته باشید تا آماده باشید آنچه را که می‌خواهید بگویید، با اطمینان بیان کنید. چند نمونه آماده کنید و خود را برای سوالات آماده کنید.

 

اگر احساس عصبی بودن می‌کنید، مشکلی نیست. وانمود نکنید که چنین احساسی ندارید، درعوض این احساسات را بپذیرید تا نشان دهید آماده هستید تا بهترین نتیجه را به دست آورید. به یاد داشته باشید که احساس عصبی بودن یا استرس طبیعی است، اما می‌توانید از این احساسات برای تحریک خود استفاده کنید.
•    با خود بگویید، «من کمی متزلزل هستم، اما می‌توانم این انرژی را برای ارائه خود بیاورم.»
•    تمرین پذیرش این احساسات ناخوشایند، به کاهش آنها کمک می‌کند.

 

به چالش کشیدن افکار منفی خود مهم است، زیرا آنها در ترس شما نقش دارند. ممکن است خودتان را زیر سوال ببرید یا احساس کنید هرچه که می‌گویید نسبت به آنچه دیگران می‌گویند، بسیار ناچیز است و ارزش بیان کردن ندارد. اگر درباره توانایی‌های خود افکار منفی دارید، شروع به مبارزه با آنها کنید. این افکارکه شامل انتقاد از خود و ترس از اشتباه کردن است را در ذهن خود بگیرید و آنها را به چالش بکشید. اگر بدترین نتیجه اتفاق بیفتد چه می‌کنید؟ اگر احساس انتقاد از خود می‌کنید، از خود بپرسید چه دلایلی برای تایید این انتقادات دارید و ببینید آیا می‌توانید به جای آن، افکار مثبتی را برای جایگزین کردن آنها پیدا کنید.

 

برای استراحت بدن، سعی کنید از دیافراگم و نه از قفسه سینه نفس بکشید. در موقعیت راحتی قرار بگیرید و سپس یک دست خود را روی شکم خود قرار دهید. از طریق بینی نفس بکشید و هنگام استنشاق متوجه حرکت دست و شکم خود شوید. نفس خود را از طریق دهان بیرون دهید و متوجه خالی شدن معده از هوا شوید. این کار را سه تا ده بار انجام دهید تا زمانی که احساس آرامش کنید.
•    برای آرامش اعصاب خود کمی ریلکسیشن انجام دهید. برای کاهش استرس مدیتیشن را امتحان کنید. فعالیت‌های آرامش‌بخش می‌تواند راهکاری سالم برای استرس شما باشد و باید به طور منظم انجام ‌شود.

 

اگر جلسه مهمی دارید و احساس اضطراب می‌کنید، از قبل از بدن خود مراقبت کنید. شب قبل به مقدار کافی بخوابید و با احساس استراحت، از خواب بیدار شوید. وعده‌های غذایی سالم بخورید و مصرف کافئین خود را محدود کنید، زیرا کافئین و سایر محرک‌ها می‌توانند احساس اضطراب را افزایش دهند. مراقب خود باشید تا اطمینان حاصل کنید که در روز جلسه راحت هستید.
•    اگر به طور معمول هر روز قهوه می‌نوشید، در روز جلسه آن را قطع نکنید، زیرا این امر می‌تواند منجر به ایجاد علائم ترک شود. با این حال، بیش از حد معمول کافئین مصرف نکنید.

 

مجله‌ی آموزش ایلیاد