چگونه یک فرد عصبانی را آرام کنیم؟

مجله‌ی آموزش ایلیاد - آرام کردن یک فرد عصبانی نیاز به صبر زیادی دارد. وقتی کسی عصبانی است و یا از چیزی به شدت ناراحت است، شنیدن جمله‌‌ای مانند «آرام باش» ممکن است اوضاع را بدتر کند. شنونده خوب بودن و ارائه برخی موارد حواس پرتی می‌تواند به شما کمک کند. با این حال، زمانی که عصبانیت کسی انفجاری یا غیرقابل پیش‌بینی است، به جای تلاش برای آرام کردن او، بهتر است از او دور شوید. اگر فرد عصبانی عذرخواهی شما را نپذیرفت، اغلب بهتر است به او کمی فضا بدهید و از آنجا دور شوید.

وقتی شخص دیگری در نقطه جوش است، عصبانی شدن به همان اندازه فقط اوضاع را بدتر می‌کند. روی آرام نگه داشتن خود تمرکز کنید، در غیر این صورت ممکن است وضعیت به سرعت به مشاجره تبدیل شود. این بدان معنا نیست که شما باید کاملاً بی‌احساس رفتار کنید، اما سعی کنید احساسات خود را بیش از حد گرم نکنید.
•    یک راه برای بی‌طرف ماندن این است که نفس عمیق بکشید و چیزها را شخصی نگیرید. این  طبیعی است که بخواهید با دفاع از خود یا آبروی خود به یک فرد عصبانی پاسخ دهید، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که با فردی که بسیار عصبانی است، تا زمانی که آرام نشده است نمی‌توان استدلال کرد.

وقتی کسی آنقدر عصبانی است که به سختی می‌تواند با لحن صاف صحبت کند، به راحتی ممکن است شما نیز عصبانی شوید و احساس تدافعی کردحالت تدافعی به خود بگیرید. احساسات شخص را از احساسات خود جدا کنید تا بدون اینکه فکر کنید عصبانیت او روی شماست، بتوانید در کنار او باشید.

افرادی که عصبانی هستند اغلب موقعیت‌ها یا مکالماتی را از گذشته مطرح می‌کنند، به‌ویژه اگر بخواهند شما را نیز مانند خود عصبانی کنند. سعی کنید با تمرکز آنها بر وضعیت فعلی و حل یک راه حل برای مشکل فعلی، با آن مقابله کنید. به خودتان اجازه ندهید که در مورد رویدادهای گذشته عصبانی شوید.
•    اگر به نظر می‌رسد که مکالمه به سمت وقایع گذشته پیش می‌رود، سعی کنید چیزی شبیه این بگویید: «ما می‌توانیم بعداً در مورد آن صحبت کنیم. فکر می‌کنم در حال حاضر، باید روی چیزی تمرکز کنیم که الان شما را ناراحت می‌کند و راه‌حلی برای آن مشکل پیدا کنیم.»

اگر کسی فریاد می‌کشد یا بسیار عصبانی بنظر می‌رسد، می‌توانید تصمیم بگیرید که به او اجازه دهید عصبانیتش را خالی کند، اما بهترین کار برای شما این است که ساکت بمانید و چیزی نگویید. یا اگر صحبت می‌کنید، صدا و لحنی آرام داشته باشید. اگر ساکت می‌مانید، سعی کنید حالت چهره‌ی خنثی و زبان بدنی باز داشته باشید. اگر به فریاد زدن‌ها و رفتارهای طرف مقابل واکنش نشان ندهید، کنترل بیشتری خواهید داشت.
بین اینکه به کسی اجازه دهیم عصبانیتش را خالی کند و اینکه قربانی آزارهای کلامی فرد دیگر شویم، تفاوت زیادی وجود دارد. اگر آن شخص شما را مورد سرزنش قرار می‌دهد، شما را با نام‌های مختلف صدا می‌زند، یا عصبانیت نامربوط را به سمت شما هدایت می‌کند، می‌توانید جمله‌ای مانند زیر بگویید: «من درک می‌کنم که شما ناامید شده‌اید و خیلی عصبانی هستید و من می‌خواهم که برای شما اینجا باشم. اما لطفا عصبانیت‌تان را روی من خالی نکنید و به من توهین نکنید.»
•    اگر کسی به شما بی‌احترامی می‌کند، بهتر است به او اجازه چنین کاری را ندهید و فوراً ناراحتی تان را به او بگویید.

اگر کاری کردید که باعث شده‌اید آن شخص عصبانی شود، شاید چیزی که نیاز دارد یک عذرخواهی از صمیم قلب باشد. عذرخواهی نشانه ضعف نیست. این نشان می‌دهد که شما به احساسات طرف مقابل اهمیت می‌دهید. در موقعیت فکر کنید تا ببینید آیا کار اشتباهی انجام داده‌اید یا خیر، و اگر انجام دادید، بگویید متاسفید. گاهی اوقات این تمام چیزی است که یک فرد باید بشنود تا احساس بهتری نسبت به آنچه اتفاق افتاده است داشته باشد.
•    با این حال، به اگر مطمئن هستید که اشتباه نکرده‌اید،  به هیچ وجه فقط برای آرام کردن فرد عذرخواهی نکنید.
•    یک عذرخواهی موثر ممکن است این باشد: «بسیار متاسفم که پولی را که برای بازنشستگی پس‌انداز می‌کردید را صرف یک خوش‌گذرانی و مسافرت خود کردم. نمی‌دانم به چه فکر می‌کردم که همچین کاری کردم و می‌توانم بفهمم که چرا عصبانی هستید. بیایید با هم برای یافتن راه حل کار کنیم.»

کسی که واقعا عصبانی است تحت کنترل احساسات خود است و به بخش عقلانی مغز خود دسترسی ندارد. تلاش برای استفاده از عقل یا ارائه پیشنهادهایی برای «آرام ماندن» یا «معقول بودن» به احتمال زیاد آتش خشم او را بیشتر شعله‌ور می‌کند و باعث می‌شود فرد احساس بی‌اعتباری کند.

وقتی مردم عواطفی را احساس می‌کنند، دوست دارند که بدانند دیگران او را درک می‌کنند. بنابراین وقتی کسی ناراحت و عصبانی است واقعاً به صحبت‌های او گوش دهید. به چشمان او نگاه کنید، در صورت لزوم سر تکان دهید و برای اطلاعات بیشتر سؤال کنید. عمل مکالمه و احساس شنیدن می‌تواند به فرد کمک کند تا آرام شود.
•    البته، گاهی اوقات افراد عصبانی نمی‌خواهند از آنها سؤالی پرسیده شود، و ممکن است آنقدر عصبانی باشند که نمی‌خواهند باور کنند  که کسی واقعاً می‌تواند او را درک کند. تنها کاری که می‌توانید انجام دهید این است که بهترین تلاش خود را بکنید. اگر فرد در خلق و خوی صمیمانه نیست، او را مجبور نکنید.

هر از گاهی همه عصبانی می‌شوند. گاهی اوقات خشم در واقع احساسات دیگری مانند احساس آسیب، خجالت یا غم را پنهان می‌کند. دلیل عصبانیت فرد هر چه باشد، به آنها گوش دهید و با تأیید احساسات او (بدون اینکه لزوماً با آنها موافق باشید) به آنها پاسخ دهید. شما همچنین باید از قضاوت فرد خودداری کنید، زیرا قضاوت احتمالاً در کلمات یا زبان بدن شما به عنوان عدم حمایت ظاهر می‌شود.
•    نمونه‌ای از اعتبار بخشیدن به احساسات یک فرد، بیان جملاتی مانند «این شرایط باید دشوار باشد» یا «من می‌فهمم که چقدر ممکن است ناامید باشید.»
•    جملاتی که چندان مفید نیستند عبارتند از «شما باید خشم‌تان را رها کنید» یا «من هم چنین چیزی را تجربه کردم و آن را پشت سر گذاشتم.»

همدلی می‌تواند به شکل درک دیدگاه دیگری، احساس ناراحتی از وضعیت اسفبار شخص دیگر، و توانایی ارتباط با احساسات دیگران باشد. ابراز همدردی با کسی که عصبانی است ممکن است به این شکل باشد که نشان دهید به او گوش داده‌اید و می‌دانید چه می‌گوید.
•    برای همدردی با کسی که عصبانی است، سعی کنید منبع عصبانیت او را به او بازگردانید. ممکن است بگویید: «بنابراین، شما می‌گویید که احساس عصبانیت می‌کنید، زیرا فکر می‌کنید باید تمام مسئولیت‌های خانه را به تنهایی به عهده بگیرید.»
•    ممکن است تمایل داشته باشید که بگویید: «من احساس شما را درک می‌کنم»، اما بدانید که گاهی اوقات ممکن است با گفتن این جمله، فر مقابل عصبانی‌تر شود. آنها ممکن است باور کنند که هیچ کس واقعاً احساس آنها را نمی‌داند.

قبل از انجام این کار، ممکن است لازم باشد که موقعیت را بسنجید و یا شخص عصبانی را نسبتاً خوب بشناسید تا تعیین کنید که آیا این رویکرد مؤثر است یا خیر. شوخ طبعی می‌تواند به طور موثری با خشم مبارزه کند، زیرا فرآیندهای شیمیایی بدن را تغییر می‌دهد. شوخی کردن و یا اشاره به چیزی خنده‌دار در موقعیت و خندیدن هر دوی شما می‌تواند موقعیت را پراکنده کند و به طور بالقوه می‌تواند فرد را از عصبانیتش خارج کند.

برخی افراد در هنگام عصبانیت دوست دارند حرف بزنند و برخی ترجیح می‌دهند احساسات خود را به تنهایی پردازش کنند. اگر به نظر می‌رسد که ایده صحبت کردن باعث عصبانیت بیشتر فرد می‌شود، به جای آن به او فضا و زمان بدهید. اکثر مردم حداقل ۲۰ دقیقه طول می‌کشد تا از عصبانیت آرام شوند، اما برخی ممکن است حتی به زمان بیشتری نیاز داشته باشند.
•    اگر فکر می‌کنید کسی به زمان تنهایی نیاز دارد، سعی کنید بگویید: «می‌فهمم که عصبانی هستید، اما احساس نمی‌کنم که به شما کمک می‌کنم احساس بهتری داشته باشید، و فکر می‌کنم ممکن است چند دقیقه به تنهایی با خودتان نیاز داشته باشید. اگر یا زمانی که احساس کردید آماده صحبت کردن هستید، همین جا منتظر شما هستم.»

اگر منشا عصبانیت مربوط به یک مشکل قابل حل است، شاید بتوانید کمک کنید. اگر فرد به اندازه کافی آرام است که به عقل گوش دهد، راه حل ارائه دهید و به طرح برنامه‌ای کمک کنید که وضعیت را اصلاح کند.
•    در برخی موارد، نمی‌توان با یک فرد عصبانی به این شکل استدلال کرد. وضعیت را ارزیابی کنید و تعیین کنید که آیا باید منتظر بمانید تا فرد به اندازه کافی آرام شود تا به استدلال مثبت گوش دهد.
•    از فرد بخواهید توضیح دهد که چرا احساس خشم می‌کند، زیرا می‌تواند به او کمک کند تا احساسات خود را بیشتر درک کند.

هنگام پردازش احساسات خشم، توجه به زمان حال مهم است، اما باید سعی کنید هنگام یافتن راه حل، فرد را بر روی آینده متمرکز کنید. این می‌تواند به فرد کمک کند منطقی‌تر فکر کند و به جای ادامه دادن به خشم گذشته یا حال، روی نتایج بهبود یافته از راه حل تمرکز کند.

به فرد کمک کنید بپذیرد که ممکن است راه حلی وجود نداشته باشد
ممکن است همیشه همه‌ی مشکلات یا موقعیت‌هایی که کسی را عصبانی می‌کند راه حلی نداشته باشد. اگر اینطور است، مهم است که تأکید کنید که فرد باید از طریق احساسات خود کار کند و ادامه دهد.

خشم و توهین یکسان نیستند. خشم یک احساس طبیعی انسان است که باید با آن مقابله کرد. ولی توهین یک روش ناسالم و بالقوه خطرناک برای تعامل با دیگری است. استراتژی‌های زیر نشان‌دهنده توهین هستند، نه عصبانیت:
•    قلدری فیزیکی (خواه منجر به خشونت واقعی شود یا نه)
•    رفتاری که باعث می‌شود شما احساس گناه کنید
•    نام بردن یا تحقیر کردن
•    کنترل یا اجبار جنسی

اگر با فردی سر و کار دارید که مشکلات مدیریت خشم دارد و از امنیت خود می‌ترسید، فوراً او را ترک کنید و به مکانی امن بروید. آزار خانگی یک چرخه مداوم است و اگر سوء استفاده یک بار اتفاق بیفتد، احتمالاً دوباره اتفاق می‌افتد. برای شما بسیار مهم است که خود و خانواده خود را از نظر جسمی و روحی ایمن نگه دارید. در اینجا علائمی وجود دارد که نشان می‌دهد وضعیت ممکن است سوء استفاده آمیز باشد:
•    شما از عصبانی کردن آن شخص می‌ترسید
•    شخص شما را تحقیر می‌کند، از شما انتقاد می‌کند یا شما را پایین می‌آورد
•    فرد دارای خلق و خوی خشن و غیرقابل پیش بینی است
•    فرد شما را به خاطر رفتار توهین آمیز خود سرزنش می‌کند
•    فرد تهدید می‌کند که به شما صدمه می‌زند

مجله‌ی آموزش ایلیاد