بازگشت قدرتمندانه کیا ریو

مجله علمی ایلیاد - حمید کلاته - کیا «ریو» ساخت کره‌ی جنوبی، اما دست‌پرورده‌ی طراح آلمانی است که در مرکز طراحی کیا در آمریکا خلق شده و نام یکی از شهرهای معروف برزیل برای آن برگزیده شده است در حالی که مشغول آزمایش آن در تهران هستیم. تمام این‌ها نشان می‌دهد علی‌رغم تاخیر در ورود به بازار ایران، اما ریو تمام بازارهای بین‌المللی را هدف قرار داده است. «پیتر شرایر» معروف درباره‌ی دماغه‌ی جدید ملقب به دماغه‌ی ببر که این روزها به وجه اشتراک بین تمام محصولات کیا بدل شده، گفته: «ببر گربه‌سانی قدرتمند در عین حال دوست داشتنی است که ما با الهام از این خصوصیت جلو پنجره‌ی زیبا با نوار کرومی اطراف آن‌را برای محصولات کیا برگزیدیم و با ارایه‌ی طرحی سه‌بُعدی و نه مسطح در جلو، سعی کردیم کیا قدرتمند و در عین حال دوست داشتی به‌نظر رسد.» ریو از این حیث انتظارات مورد نظر شرایر را برآورده کرده؛ فقط باید دید آیا در باطن هم با موتور ۱،۴۰۰ سی‌سی قادر است قدرتمند عمل کند؟

کیا ریوی جدید، در بازار آمریکا با موتور ۱.۶ لیتری ۱۳۸ اسب بخاری به بازار عرضه می‌شود و با توجه به عرضه‌ی خواهرخوانده‌اش، یعنی «هیوندای اکسنت» با موتور ۱.۶ لیتری ۱۲۴ اسب بخاری انتظار می‌رفت همین موتور برای بازار ایران درنظر گرفته شود، اما عملاً شاهد عرضه‌ی ریو با پیشرانه‌ی ۱.۴ لیتری به قدرت ۱۰۷ اسب بخار و گشتاور ۱۳۷ نیوتن‌متر به همراه یک گیربکس چهارسرعته خودکار به بازار هستیم. ریوی قدیمی که توسط سایپا مونتاژ می‌شد و به نسبت دیگر تولیدات وطنی خیلی زود از خط تولید خارج گشت، از موتور ۱.۵ لیتری ۹۸ اسب بخاری بهره می‌برد. با این مشخصات مایل نیستم ریو را از لحاظ قوای حرکتی ناامیدکننده بنامم، اما به هر حال انتظار نداشته باشید در کورس‌های شهری برتری خاصی نسبت به ۲۰۶ تیپ ۵ و ۶ داشته باشید. جدا از بحث شتاب‌گیری، ریو را از هیچ نظر نمی‌توان با ۲۰۶ و یا دیگر محصولات داخلی مقایسه کرد.

طراحی آن خصوصاً در نمای جلو مدرن و زیبا است. چراغ‌های جلو با کشیدگی قابل توجه روی درپوش موتور به نزدیک ستون A رسیده‌اند. البته ستون A نیز کاملاً به سمت درپوش موتور کشیده شده تا فاصله‌ی کمی میان آن با چراغ را شاهد باشیم. این موضوع سبب شده آیینه‌های جانبی کمی عقب‌تر از محل فرود ستون A نصب شوند تا باز هم شاهد رعایت اِلمان‌های مدرن در طراحی ریو باشیم. اما در نمای پشتی با طرحی محافظه‌کارانه‌تر روبه‌رو هستیم که تنها می‌تواند متناسب با طراحی خودرو باشد. در نمای جانبی شیب سقف در قسمت عقب کاملاً مشهود است و البته رینگ‌های زیبای آلیاژی ۱۷ اینچی نیز در نمای جانبی خود نمایی می‌کنند. وقتی در داخل کابین قرار می‌گیرید با توجه به شیب سقف مشاهده می‌کنید، فاصله‌ی ۱،۰۱۵ میلی‌متری سقف در جلو به ۹۶۰ میلی‌متر در عقب کاهش پیدا می‌کند. عرض خودرو ۱،۷۲۰ میلی‌متر است، اما عرض داخلی کابین در قسمت عقب ۱،۳۲۴ میلی‌متر را نشان می‌دهد؛ با این حال هیچ شکایتی از میزان فضای عقب حتی برای سه سرنشین بزرگسال چه از نظر عرض و چه از نظر فضای بالای سر نخواهید داشت. در واقع فضا یکی از نقاط قوت ریو جدید محسوب می‌شود؛ چرا که خودرو از طول ۴،۰۴۵ و فاصله‌ی بین دو محور ۲،۵۷۰ میلی‌متری برخوردار است. صندوق نیز از فضای مناسب ۳۸۸ لیتری سود می‌برد که سبب شده ریو کاملاً مناسب خانواده‌های چهارنفره ایرانی باشد.

از دیگر نقاط قوت ریو، باید به کابین آن اشاره کرد که در یک کلام می‌توان آن‌را تر و تمیز نامید. پلاستیک مورد استفاده در کابین گران‌تر و با کیفیت‌تر از آن چیزی که هست نشان می‌دهد، خصوصاً اگر آن‌را با کابین لنسر ۱.۶ مقایسه کنید، در خواهید یافت با کابینی شیک‌تر از رقبا روبه‌رو هستید. دکمه‌ها همه در دسترس هستند و البته دکمه‌های شبیه به کلیدهای پیانو زیر دکمه‌های مدور تهویه کاملاً متمایز و جذاب به‌نظر می‌رسند. پایین آن نیز خروجی برق ۱۲ ولت و به‌علاوه‌ی پورت ورودی USB، iPod و AUX به چشم می‌خورد. محفظه‌ی خنک نگهدارنده نوشیدنی در قسمت داشبورد نیز از نکات برجسته‌ی کابین به‌شمار می‌آید. روی فرمان زیبای آن همگام با دیگر خودروهای جدید کلیدهای کنترل سیستم صوتی و بلوتوث به‌علاوه‌ی دکمه‌ی تثبیت کروز کنترل به چشم می‌خورد. از دیگر تجهیزات موجود در ریو جدید می‌توان به سیستم ورود بدون کلید، استارت دکمه‌ای، سان‌روف دو حالته، تهویه‌ی خودکار، کروز کنترل، محفظه خنک نگهدارنده، حسگر باران، شش کیسه‌ی هوا، ABS و EBD، چراغ‌های راهنما و عقب LED، کنترل خودکار روشنایی چراغ‌ها و ... اشاره کرد. خودروی مورد آزمایش به‌صورت سفارشی از صفحه نمایش لمسی نیز بهره می‌برد. اما نکته‌ی جالب در کنار صفحه نمایش درپوش جاسیگاری است که درب آن همانند یک قاب عکس عمل می‌کند و می‌توانید عکس کوچک‌شده‌ی مورد دلخواه خود را درون آن قرار دهید!

 سواری ریو با توجه به کلاس خودرو قابل‌قبول ارزیابی می‌شود؛ فقط فنربندی نسبتاً سفت و کوبنده‌ی آن تا حدودی دور از انتظار شما خواهد بود. صدای موتور در دورهای بالای چهار هزار به گوش شما خواهد رسید و صدای حرکت تایرها روی آسفالت نیز به کابین نفوذ می‌کند، اما از لحاظ عایق‌بندی صدای باد، ریوی جدید عالی عمل می‌کند در مجموع می‌توان سواری ریو را قابل قبول نامید. اما اگر تجربه‌ی سواری با هیوندای اکسنت یا تویوتا یاریس را داشته باشید، سواری آن‌را خشک ارزیابی خواهید کرد.

ریو در بازارهای جهانی با دو موتور ۱.۱ و ۱.۴ دیزلی به همراه سه موتور بنزینی به حجم ۱.۲، ۱.۴ و ۱.۶ لیتر عرضه می‌شود که با توجه به رقبای اروپایی این کلاس باید گفت جای موتور ۱‍.۲ توربو خالی است. اما همان‌طور که ذکر شد، موتور ۱.۴ مطابق با استاندارد یورو ۵ برای بازار ایران درنظر گرفته شده است. ریو با این موتور و با توجه به کلاسی که در آن قرار دارد، اسپرت ارزیابی نمی‌شود، اما عملکرد گیربکس چهارسرعته‌ی خودکار آن کاملاً راضی‌کننده است؛ خصوصاً در سربالایی‌ها گیربکس به موقع وارد عمل شده و با کم کردن دنده بر توان موتور می‌افزاید. فرمان هم نرم و مناسب ترافیک شهری است، اما بی‌حس عمل می‌کند؛ البته انتظاری بیش از این هم از آن نمی‌رود. در مجموع می‌توان گفت اگر هندلینگ مناسب مورد نظر شما است، همچنان میتسوبیشی لنسر انتخاب شما در این کلاس خواهد بود. هر چند آن هم با موتور ۱.۶ به قدرت ۱۱۷ اسب بخار در شتاب‌گیری‌ها سریع عمل نمی‌کند.

ریو در بازار داخلی با رقیبی دیگر به نام «تویوتا یاریس» هم روبه‌رو است که البته کمی گران‌تر از ریو به بازار عرضه می‌شود، اما این خودرو در بازارهای بین‌المللی رقبای قدرتمندتری همانند «فورد فیستا» و «فولکس پولو» را روبه‌روی خود می‌بیند.

 

نوشته: حمید کلاته - مجله علمی ایلیاد