آینده‌ی بهره‌وری سوخت؛ خودروها با هم صحبت خواهند کرد!
مجله علمی ایلیاد - اگر ما واقعاً می‌خواهیم صنعت حمل و نقل باعث انتشار کربن کمتری شود، به جای اینکه هر روز صبح اتومبیل‌های‌مان را روشن کنیم، با اتوبوس به محل کار خود می‌رویم. اما از آنجا که ما انسان‌ها به خودروهای شخصی خود وابسته هستیم، محققان در حال کار بر روی کاهش اتلاف انرژی از طریق راه‌هایی فراتر از استفاده از حمل و نقل عمومی هستند.
یک راه جدید برای تحقق این هدف، این است که اجازه دهیم تا اتومبیل‌ها با یکدیگر صحبت کنند. این ایده پس از تحقیقات اخیر دانشمندان دانشگاه میشیگان و موسسه‌ی فناوری کالیفرنیا به‌وجود آمد. به‌طور خاص، وسیله‌ی نقلیه‌ی مستقل که سرعت آن بر اساس سرعت ماشین‌های اطرافش کنترل می‌شود، نسبت به خودرویی که در چنین شبکه‌ای قرار ندارد، ۲۰ درصد بیشتر باعث صرفه‌جویی در انرژی می‌شود.
این شبکه‌ی کلیدی چیزی فراتر از ویژگی‌های هوشمند سیستم کنترل کروز فعلی است که تنها به خودرویی که در مقابل شما قرار دارد، پاسخ می‌دهد. با اتصال به شبکه‌ی گسترده‌ای از خودروها که محققان آن‌را «ارتباط وسیله‌ی نقلیه به همه‌چیز» می‌نامند، وسیله‌ی نقلیه‌ی خودمختار، می‌تواند با ۶۰ درصد نیروی ترمز کمتر از یک خودروی عادی، سرعت خود را کاهش دهد. از آنجا که این خودروهای خودران، نه فقط با ماشین مقابل خود، بلکه با چند خودروی موجود در ترافیک در ارتباط هستند، نیاز به سوخت کمتری برای افزایش سرعت خواهند داشت و در نتیجه، در مصرف انرژی صرفه‌جویانه‌تر رفتار خواهند کرد.
به عبارت دیگر، بسته به این که شما در ترافیک گیر کرده‌اید یا در بزرگراه رانندگی می‌کنید، این تکنولوژی می‌تواند به شما سواری نرم و راحت‌تر و سازگار با محیط‌زیستی را ارائه کند. این فن‌آوری حتی می‌تواند قبل از اینکه اتومبیل‌های خودران، به‌طور گسترده‌ای پذیرفته شوند، باعث صرفه‌جویی در مصرف سوخت شود. حتی اگر تمام خودروهایی که در اطراف وسیله‌ی نقلیه‌ی خودران قرار دارند، توسط انسان‌ها رانده شوند، اتومبیل خودران هنوز هم می‌تواند سرعت خود را با آن‌ها منطبق کرده، با ملایمت ترمز کند و سوخت کمتری را نسبت به زمانی که چنین ارتباطی وجود نداشت، مصرف کند.
در آزمایشی کنترل شده، رانندگان در ترافیک باید با وضعیت مشابهی مواجه می‌شدند؛ خودروهای جلویی ناگهان ترمز می‌کردند، بنابراین سایر خودروها مجبور بودند به این زنجیره واکنش نشان دهند و سرعت خود را پایین آورند. برخی از رانندگان به شدت به پدال ترمز ضربه می‌زدند و ناگهان از سرعت ۵۵ مگا پاسکال به حالت توقف در می‌آمدند و ماشین را تحت فشار نیرویی تقریباً به اندازه‌ی نیروی گرانش قرار می‌دادند. اما خودروهای خودران با مصرف نیرویی کمتر از نصفِ نیروی ترمز، تجربه‌ی بسیار راحت‌تری داشتند.
چرا که اتومبیل‌های خودران قادر به پیش‌بینی این موضوع بودند که پس از اینکه خودروی جلو سرعت خود را کاهش داد، به زودی ترمز خواهد کرد. البته اگر واقعاً در مورد میزان دی‌اکسید‌کربن منتشر شده در جو نگران هستید، باید به‌خاطر داشته باشید که استفاده از اتوبوس بسیار ارزان‌تر است و علاوه بر این نسبت به خودروی خودران با فناوری ناوبری پیشرفته نیز باعث صرفه‌جویی بیشتری در انرژی می‌شود.
اما اگر شما امکان استفاده از این گزینه را ندارید و با توجه به اینکه خودروهای خودران نیز به این زودی‌ها به تولید انبوه نمی‌رسند، تنها راه باقی مانده این است که اندکی ملایم‌تر ترمز کنید.
نوشته: دن روبیتسکی
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد
ترجمه: سهیلا دوست‌پژوه - مجله علمی ایلیاد