ویتنام از خودروی ملی خود رونمایی کرد.
مجله علمی ایلیاد – این سومین تلاش ویتنامی‌ها برای ساخت خودروی ملی است. آن‌ها در دو تلاش قبل ناموفق بوده‌اند؛ چرا که رقابت با خودروسازان کره‌ای، ژاپنی و آمریکایی در این کشور، کار آسانی نیست. شاید ساخت خودرویی لوکس در این بازار رقابتی با وجود غول‌های خودروسازی جهانی در کشوری همچون ویتنام، ایده‌ای محال و بلند پروازانه باشد. اما ویتنامی‌ها راه موفقیت در این بازار را یافته‌اند؛ شرکت تازه تاسیسی قصد دارد با مدیریتی آمریکایی، طراحی ایتالیایی و تکنولوژی آلمانی، اولین بار خودرویی را در ویتنام تولید و روانه‌ی بازار کند.
نام این شرکت، «وین‌فَست» است که حدود دو سال پیش تاسیس شد. در این مدت این شرکت توانست تا حدودی پیشرفت کند و دو خودروی شاسی‌بلند و سدان خود را به نمایشگاه خودروی پاریس برساند. طراحی این دو خودرو در استدیوی طراحی خودروی «پینین فارینا» در ایتالیا انجام شده که حدود ۲۰ طرح را به ویتنامی‌ها پیشنهاد داد و در نهایت، طرح‌های برگزیده با رای‌گیری مردمی انتخاب شدند. این دو خودرو، بر روی پلتفرم‌های BMW ساخته شده‌اند که به‌روزرسانی آن‌ها را شرکت «ماگنا» در اتریش انجام داده است. جعبه دنده‌ی این خودرو را شرکت ZF آلمان و موتور ۲لیتری را شرکت BMW تامین کرده‌اند.
آقای «جیم دلوکا» مدیر کمپانی وین‌فست که فردی آمریکایی است، پیش‌تر مدیر ارشد کمپانی جنرال موتورز بوده. او توانست گروهی از مدیران سابق جنرال موتورزِ استرالیا را پس از تعطیلی کارخانه‌شان دور هم جمع کند و همچنین از برخی مدیران کمپ‍انی‌های فیات کرایسلر و فورد دعوت کرد تا به او و گروهش کمک کنند.
سرمایه‌گذار اصلی این کمپانی، مجموعه‌ی هُلدینگ و ثروتمند «وین‌گروپ»، بزرگترین گروه تجاری و صنعتی کشور ویتنام است که تا کنون ۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار در این کار پول هزینه کرده است. نهایت ظرفیت تولید خودروی این شرکت، ۲۵۰ هزار دستگاه در سال است که برای بازار ۳۰۰ هزار خودرویی این کشور زیاد به‌نظر می‌رسد. آقا دلوکا می‌گوید: «تمرکز ما تنها بر بازار داخلی کشور ویتنام نیست. ما قصد داریم تولیداتمان را به بازار جهانی عرضه کنیم.»
وین‌فست در تلاشی دیگر، کارخانه‌ی جنرال موتورز در ویتنام را خریده است و قصد دارد در همکاری با استودیوی طراحی ایتال‌دیزاین در ایتالیا، خودرویی کوچک را بر اساس طراحی خودروی اُپل کارل تولید کند. این همه‌ی فعالیت این شرکت نیست. وین‌فست در حال تولید اتوبوسی الکتریکی است که هنوز جزئیاتی از آن‌را ارئه نکرده است. همچنین در همکاری دیگری با شرکت اتریشی KTM، قصد دارد موتورسیکلت هم تولید کند.
با اینکه این شرکت تازه‌تاسیس، با خلاقیت مدیریتی مسئولان خود، توانسته نام‌های بزرگی را در کنار خود جمع کند و همکاری‌های جدی‌ای را با آن‌ها آغاز کند، اما هنوز قضاوت درباره‌ی موفقیت آن زود است. قطعاً مدیران وین‌فست می‌دانند که رقابت با خودروسازان جهانی کار آسانی نیست و برای کارخانه‌ای بدون هیچ سابقه‌ای در تولید خودرو، این می‌تواند چالشی بزرگ باشد. وین‌فست با دیدی جهانی وارد بازار خودرو شده است و خوب می‌داند که بازار ویتنام و تعصب ملی برای موفقیت اصلاً کافی نیست.
مدیران وین‌فست با نگاه به تجربیات گذشته در ویتنام، خوب می‌دانند که ممکن است با شکستی دوباره مواجه شوند و ورشکستی در این بازار چیز تازه و جدیدی نیست. برای مثال کارخانه‌ی «پروتون» در مالزی در سال ۱۹۸۳ اولین خودروی ملی این کشور را تولید کرد، اما در بازار جهانی، توان رقابت با غول‌های خودروسازی را نداشت و در سال ۲۰۱۷ به مرز ورشکستگی رسید و امتیاز خود را به کمپانی جیلی در چین، فروخت. البته که از این الگوها در جهان خودرو کم نیستند.
دلوکا در این‌باره می‌گوید: «من مطمئنم که وین‌فست به سرنوشت پروتون دچار نخواهد شد و تا حدود ۱۰ سال دیگر، نام برند ما چیزی است که همه‌ی مردم جهان آن‌را می‌شناسند.»
نوشته: پول هارل
ترجمه: علی عمانی – مجله علمی ایلیاد